26 Haziran 2013 Çarşamba

8. Ay Biterken

8 kocaman ay geçti gitti, Zaten doğum öncesi dönemden sonra gelişimin en hızlı olduğu dönemi yaşıyoruz. Tabi biz yine buna rağmen şaşırıyoruz. Ne kadar da hızlı boy attı, nasıl da oturmayı becerdi, ayağa da kalktı bak şuna gibi şaşkınlık içeren cümlelerimizi yakınlarımızla paylaşıyoruz normal süreci yaşıyor olmamıza rağmen.
Şahit oluyor olmak sanırım gurur verici. Daha sağa sola dönemezken birden oturmaya başladığını görmek, daha iki gün önce kucaktan inmeyen çocuğun iki gün içinde gözünün emekleme hevesinden dolayı hiçbir şey görmediğini görmek harika bir şey.
Biz bir ay içinde çok şeye şahit olduk.
7. ayda başlayan emekleme hazırlıkları bacakların ve kolların kendilerini hazır hissetmesiyle beraber tamamlandı. Şimdilerde hedefler belirlenip o noktalara hızlı yönelişler başladı. Ellerin, kolların bacaklarla koordinasyonu arttı. Böylece emekleme hızında hissedilir düzeyde bir artış oldu.
Bunun yanında bir yandan da ayağa kalkma girişimlerinde bulunulmaya başlandı. Zaman zaman koltuk minderlerine tırmanmak maksadıyla kollar uzandı. Yeterli enerji bulunuyorsa o anda bünyede İkinci kolla tırmanma desteklendi ve ayağa kalkıldı. Becerilemeyen durumlarda da kızgınlık belirten sesler çokça çıkarılmaya başlandı.
Yemeklerin de çeşitliliği arttı. Artık et ve ürünleri haftanın belli günlerinin rutin yiyecekleri arasına girdi. Katı gıdaları ağızda çiğnendiği öğrenildi bir kaç öğürme deneyiminden sonra. Meyvelerin sebzelerden lezzetli olduğu gıdaların yenmesi sürecinde defalarca tescillendi.
Sokağa çıkmak üzere kullanılan kapının diğerlerinden farklı olduğu gidilen mekanlarda fark edildi. O kapıya yönelirken heyecanlanma, kapıdan çıkanların ardından ağlama belirgin tepkilerden oldu.
Banyonun, suyun keyif verici özelliklerinin olduğu havaların ısınmasıyla beraber iyice zihne yerleşmeye başladı. Çoraplardan çoğu kez kurtulan ayaklar suyla buluşunca duyulan mutluluğun daha sık yaşanması için sulu etkinlik çalışmalarının sayısı arttı.
Hafızanın gelişmesiyle beraber elinden düşen, saklanan objelerin aslında yok olmadıkları, anne ya da bir başkası gözden kaçırsa bile bir yerlerde hep var olduğu sırrı açığa çıktı.
En güzel gelişmeyi sona bıraktım. Anneyle olan bağda diğer ayların neredeyse  katı kadar fazla bir artış oldu. Gözler en kalabalık mekanda bile anne kişisini tanır oldu. Ona daha farklı gülümser, herkesten daha çok onu ister oldu.
Şimdilik bunlar oldu ya da annenin aklına gecenin bu saatinde bunlar geldi. Akla gelen yeni şeyler olursa yeni paragraflarla devam edecek..

Hiç yorum yok: