Bebekler dünyaya bilgiyle doldurulmayı bekleyen boş birer küp olarak geliyorlarsa şayet, bu küpleri doldurmak biz ebeveynlere düşüyor. Onlarla olan birlikteliğimiz, bu sırada kullandığımız dil, ses tonumuz, yüz ifadelerimiz gelecekte kullanılmak üzere hafızalarına kaydediliyor. Birlikteliklerimizi verimli geçirmek adına biz Barbaros ve annesi olarak, sohbet anlarımızda birbirimize gülücükler saçarken buna hafızamızı sağlamlaştıracak 'Vücudumuz Oyunu'nu dahil ettik. Konuşmalarımız belirsiz cümlelerden ibaret olmasın diye hem birbirimize dokunmuş oluyoruz hem de yeni kelimeleri Barbaros' a kazandırmış oluyoruz. Buna önce yüzümüzden başlıyoruz. Gözlerimizi, kaşlarımızı, burnumuzu, çenemizi, ağzımızı, dilimizi, saçlarımızı, yanaklarımızı hem ciciler yaparak seviyoruz hem de isimlerini zihnimize kayıt ediyoruz. Biz buna 2 aylıkken başladık. Şimdilerde yüzümüzün yanında bacaklarımız, kollarımız, dirseklerimiz, ayaklarımız ve bileklerimizi de oyunumuza dahil oldu. Bu oyunu her gün oynuyoruz. Böylelikle hem kaliteli zaman geçiriyoruz hem de anne- oğul olarak beraber olmanın verdiği duygusal hazzın doruklarına varıyoruz.
Bu oyunumuz şimdilerde Barbaros için görünürde bir öğrenilmişlik belirtisi göstermiyor. Fakat eminim kelimeleri nesnelerle ilişkilendirmeyi kavradığında ve dil yetisini etkin şekilde kullanmaya başladığında kulağına çaldığımız tüm bu kelimelere gülümseyerek yanıtlar verecek.Kendisi sorulduğunda yerlerini gösterebilecek ve dile de getirebilecek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder