Nasıl anlatsam bilemiyorum. Evet bebeğim büyüyor her geçen gün, boyu, kilosu hızla artıyor, gözleri daha bilinçli bakıyor, elleri daha güçlü kavrıyor, ayakları daha sağlam basıyor, dudaklarından heceler dökülmeye başladı. Önceleri farketmediği beni, şimdi nerede olsam yakın ya da uzak mesafe farketmiyor. Görsün ya da görmesin farketmiyor. Sesimi duyması yetiyor kıpırdanması için. Gördüğü an gözbebekleri büyüyor. Kucağıma aldığım an coşkusundan yerinde duramıyor. Gülücüklerinin biri bin oluyor. Sarılmalarımız başladı. Uzun bir süre beni yanında göremediğinde, kucağıma geldiği an adeta boynuma yapışırcasına sarılıyor. Sanki özlediğini haykırırcasına. Oyun oynamaktan zevk alır oldu. Karnı tok ve altı kuruysa değmeyin keyfine. Alın kucağınıza, hoplatın, zıplatın, kahkahaları kulağınızda çınlasın. Yatırın sırtüstü. Konuşun, şarkı söyleyin, tuhaf sesler çıkarın, elleriyle, bacaklarıyla oynayın, hamur gibi yoğurun çıldırsın. Yeter ki boş bırakmayın, canı sıkılmasın, verin oyuncaklarını yanına, bi birini soksun ağzına bi diğerini. Sonra sallasın, seslerini çıkartsın. Yüzüstü yatırın, uzanabileceği uzaklığa oyuncaklarını koyun, çabalasın, dursun uzanmak için. Güçlensin bacak ve kol kasları. Dokunsun sert, yumuşak ne varsa etrafında. Tüm bunlar harika şeyler. Hem beklenesi hem de mucizevi.
Eski resimlerimize bakarken o günleri özlediğimi farkediyorum. Sanıyorum hep böyle olacak. Hep bir gün öncesini özleyeceğim.
5.ayımız bitti artık. Bundan sonra da çok şey değişecek hayatında. Önce oturacak mesela, sonra emeklemeye başlayacak derken yürüyecek. Heceler kelimelere dönüşecek. Kelimeler cümlelere. Şimdilerde kucağımdan bırakmadığım seni, gözümün önünde tutabilmek çabalayacağım. Belki de bu günler sana en çok hakim olduğum günler olarak kalacak. Tüm bunlar harika şeyler. İyi ki doğmuşsun, aramıza katılmışsın aramıza. Hayatımız anlam kazanmış, renklenmış sayende. Teninin kokusunu, gülüşünü, bakışını, duruşunu, herşeyini dünyalara değişmem. Seni Çok Seviyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder