Hep düşünmüşüzdür veya ilgili cümleler duymuşuzdur değil mi hangimiz daha şanslı diye.
Ben anne olunca kesin kararımı verdim ki biz kadınlar acayip şanslıyız. Çünkü anne olabiliyoruz. Doğurganlık özelliğimiz olduğu için değil bu cümlem. Dünyaya annelik vasıflarıyla gelebildiğimiz, doğurmasak bile annelik bilgeliğine sahip olduğumuz için.
Emzirmenin inanılmaz doyumunu yaşadığımız için. Acıktıklarında doyurabilecek enfes yiyeceğe sahip olduğumuz için.
Bebeklerimiz her anlarında en çok yanlarında bizi istedikleri için. En çok bize bakan gözleri güldüğü için.
Herşeyin ilkini hep bize tattırdıkları için. İlk kelimelerini bize bize söyledikleri için. İlk dişlerini bize gösterdikleri için. İlk gülüşlerine, ilk emeklemelerine, ilk yürüyüşlerine şahit olduğumuz için.
Bunları yazarken aklıma annem geldi. Onun beni ne kadar çok sevdiği geldi. Şimdi daha iyi anladım o hep telaşlı, meraklı bakışların altında yatan duygusallığı. Ses tonumdan ruh halimi anlayan müneccim kulaklarını. Bir bakışta neyim var anlayan dikkatli bakışlarını. Burada hazır fırsatını bulmuşken sesleneyim.
Anneciğim, canım benim Seni Çok Seviyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder