Iyi ki Anneler Günü Var

Annelerin her gün kıymeti bilinmeli, her gün aranmalı, sevildikleri dile getirilmeli tabiki. Ama gündelik hayat bizi öyle telaşlara sokuyor ki annemizi kimi günler arayamayacak kadar yoğun hissediyoruz. Ee hal böyle olunca içimizde birikiyor sevgi cümleleri, sarılma, koklama ihtiyaçları, yanında kendimizi kuzu hissetme özlemi.. Bugünü de haftalar öncesinden duyuruyorlar zaten biz unutsak da reklam firmaları, tvler vs.. Bizler de ona göre plan program yapıyoruz canından can aldığımız annelerimizin bu özel gününde özel hissettirmek için. Kötü mü oluyor, bence asla. Hatta anneler haftası plsa bile olur derim ben. 

Amaç hediyelere boğmak mı o gün onları, elbette değil. Yüzündeki mutluluğu görmek, her gün kuramadığın cümleleri dizlerine dayanıp söylemek bile kafii. Hatta benim gibi  aşağı-yukarı 600 km uzaklıktaki annemi görüntülü arayıp oğlumla beraber kutlama cümleleriyle mutlu etmek bile kafi. Sen nereden biliyosun kafi olduğunu demeyin. Annemin bana bakışı farklıdır. Ben onun yüzünü görmesem bile hissederim. O yine öyle baktı bana. Bakışını yüreğimde hissettim. Buluşup da sarılacağımız günü daha bir çabuk gelsin istedim. 

Aslında bu yazı benim anneme yazıldı.  O şimdi bu yazıyı okurken hemen duygulanır, o yüzden melankoliye vurmayacağım daha fazla. 

Anneler günün kutlu olsun canım annem. Geldiğinde dizlerine yatıp çocuk olacağım günlerin ipini çekiyorum. Anneliğin sırları varmış, sende gördüm, tecrübe ediyorum. Daha çok şey de öğrenmem gerekli. Gel de bir zahmet yine bilginle, deneyiminle beni bilgilendir. O güzel ellerini öpüyorum..