İnsan anne olunca okuduğu kitaplar bile değişiyor, özellikle de bebeği küçük olduğu zamanlar. Bebeğin mutluluğu, sağlıklı gelişimi için piyasada ne varsa okumak istiyorsun. Önerileri de dikkate alarak sevdiğim bir arkadaşım ( buradan tekrar teşekkürler Hatice'cim ) okumam için vermişti bu kitabı. Elimde çeşit çeşit kitap bulunduğu için okumam belki de 6 ayımı aldı. Abartılı bir süre değil mi :) Sindire sindire okudum tabiri caizse ama. Yazılanları kendi bebeğim üzerine uyarlayıp düşündüm, bazı bölümleri tekrardan okudum. Kendime ve bebeğime faydalı bir çok nokta buldum ve bitirdiğim gün olan bu gün benim gibi bir çok annenin de faydalanması gerektiğine kanaat getirip paylaşmak istedim. Kitabın adı ANNE İŞ'TE. Çalışan anne ve çocuğu üzerine yazılmış bir Sabiha Paktuna KESKİN eseri. Diğer kitaplarından birini bile okuduysanız zaten diyeceksiniz bu bayan profesörün kitapları anneler için bir başucu kitabıdır.
Benim okuduğum iki kitabı oldu şu ana dek. Annelik serüvenime rehberlik etti bir çok zaman. Özellikle de bu kitabı özel önem vererek okumuştum. Okulların açıldığı bu günlerde ben de bir öğretmen anne olarak bir haftadır iş nedeniyle 10 aylık oğlumdan gün içinde ayrı kalıyorum. Bu ayrılık süreci bebek bilinçlendikçe daha da zor olmaya başlıyor. Onu bakıcısı ile baş başa bırakmak, evden ayrılma anları, kavuşma anları, değişen uyku ve yemek düzeni hep aklıma takılmaktaydı bu süreç başlamadan evvel. Şimdi verilen bilgiler ve örnekler ışığında ne yapmam gerektiği konusunda bir uzman görüşünü dikkate alarak hareket ediyorum.
Örneğin sabahları oğlumla vedalaşma olayı benim için en zor andır. Ondan habersiz çıksam mı çıkmasam mı bilemezken şimdi her şey de olduğu gibi bu konuda da bebeğimle konuşarak, yaptığım işi anlatarak, akşama nasılsa tekrardan buluşacağımızı anlatarak, öpüşüp vedalaşarak ayrılıyorum. Çünkü artık biliyorum ki 10. aydan sonra nesne devamlılığını kazanan bebekler annelerinin evden onlardan habersiz ayrıldıkları taktirde onları evde göremeyince çaresizce onu ararlar ve bu da onlarda depresyona sebep olur. Annelerine olan güvenli bağlanmanın sağlanmasına engel olur.
Yine kitaptan bir örnek.. Evden ayrılmak durumundaysanız bebeğinize yakın bir yere, yatağına, oyuncaklarının yanına, üzerine kokunuzun sindiği bir objeyi bırakın. Kokunuz sizi yanında hissetmesini sağlayacaktır.
Bebeğiniz 1,5 yaşlarındaysa onunla aranızda özel bir objeniz olsun. Bu objeyi evden çıkarken ona gizlice verin ve geri geldiğinizde hemen üçünüz obje eşliğinde bir araya gelin. Yanında yoksa hemen objenin yerini sorun. Bu yaptığınız, sadece ikiniz arasında gerçekleşecek ve bebeğiniz sizin eve nasılsa geleceğinizi düşünerek ayrılık kaygısı yaşamayacaktır.
Anlatsam daha çok çok örnek var aslında ama uzatmak istemiyorum. Çalışan anneyseniz mutlaka kaygılarınız olur. Bu kaygılarınızı azaltmak için birebir bir kitap. Tekrardan söylüyorum. Şiddetle tavsiye ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder