Barbaros geçtiğimiz pazar günü çekirdek ailecek ettiğimiz kahvaltımızın bir üyesiydi. Neden böyle diyorum: Çünkü genelde kahvaltı saatlerinde kucakta gezme isteği ağır basar ve kolay kolay mama sandalyesinde oturmak istemez. Bu pazar maşallah diyeyim keyfi yerindeydi ve kahvaltımız bitene kadar ( hatta ben sofrayı kaldırıncaya kadar ) sandalyesinde oturup bizi seyretti. Ek gıda döneminde bebeklerin yemek masasını seyredip yiyenleri seyretmesi hevese gelmeleri için yararlı oluyormuş. Bizimkinin üzerinde deneyimlemiş olduk. Bizleri ve yediklerimizi sürekli takip etti. Ağzına layık kahvaltı mamulü bulamadı. Salatalığı denemek maksadıyla önüne koydum. Her şeyi olduğu gibi onu da direk ağzına götürdü ve büyük bir zevkle yumuşak yerlerini yedi. Öyle bir hale büründü ki gözü etraftaki hiçbir şeyi görmedi salatalıktan başka. Kabuk kısmı sert olduğu için diş etlerinin kaşıntısına iyi geldi. Uzunca bir süre oyalandı.
Ardından bir süre de ekmeği kemirdi bizimki. Onun da yumuşak kısımlarını severek yedi.
Dediğim gibi tüm bunları aslında bir türlü çıkmak bilmeyen dişleri için yaptı.
Tüm bu hareketleriyle biraz daha büyüdüğünü babasına ve bana göstermiş oldu. Mutluluktan coşturdu:))
Çok mu çok meşgulüz :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder