Barbaros artık özgür:)
Birkaç aydır devam eden yürüme çalışmaları sonunda meyvesini verdi. İki elimizi birden tutmadan yürümeyen oğlum ilk başlarda tek elle yürümeye alıştı. Ardından iki kişi karşılıklı durduğumuzda aramızda gidip gelme çabaları başladı. Çabalar sonuç verdi zamanla mesafeyi arttırdık derken geçtiğimiz hafta sonu özgürlüğünü ilan etti.
Artık canı oyuncaklarla oynamak istemediğinde kendince plan yapıp evin içinde gezinmeye başlıyor. Ya yanında oturacaksınız, onu oyalayacak etkinlikler yapacaksınız ya da gezinmeye başladığı an siz de ayaklanacaksınız. O nu azıcık kendi başına bıraktığınızda aklınızda hemen tehlike senaryoları belirecek. Nereye, neye dokunmasını istemiyorsanız orada beliriverecek. O yüzden bu dönem tehlikenin burnunuzun ucunda olduğu dönem Allah korusun. Tedbir aldıktan sonra sıkıntı yok tabi de anlık ya bu tarz olaylar işte dikkatli olmak lazım.
Yürüme çabalarını desteklerken elini tutup istediğim yöne yönlendirebildiğim minik oğlum özgürlüğüne kavuşunca küçük de olsa bir kişiliği olduğunu vurgularcasına istediklerini ısrarla yaptırma çabasına girdi. Artık özgürüm derken bunun sadece yürüme eylemiyle sınırlı kalacağını düşünmüştüm. Şu an ona istemediği hiç bir şeyi yaptıramıyorum. Bu da gelişiminin bir süreci olsa gerek. Özgür olmak özgüven de kazandırıyor belli ki. Koltuğa destek almadan tırmandığında yüzüme bakan o ukalaca gözlerden bunu anlamalıydım halbuki. Bu da benim dar bakış açımdan işte.. Artık bir yakışıklı delikanlıyla elele tutuşup gezebileceğim. Eşim üstüne alınmasın, onun yeri ayrı :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder