Peki neler yapıyoruz bu aralar;
Öncelikle hareket etmenin, özgür olmanın tadına vardığımız bu günlerde hava güzel oldukça parklara koşuyoruz. Salıncak, kaydırak, etraftaki taşlar, ağaçlar, kuşlar, arabalar derken hem enerjimizi boşaltıyoruz hem de çevremizi tanıyor, keşfediyoruz. Bu hafta yağmurlu hava nedeniyle evde sık vakit geçirdik. Anneye de vakti verimli değerlendirmek düştü.
Ufak kartlara kendi el becerimin yettiği ölçüde yüz ifadeleri çizdim. Ağlayan, gülen, kızan ve uyuyan suratlar. Oturdum oğluşun karşısına kartlardaki ifadeleri gösterdim. Suratlara kişilik verip isim de koyduk. Kolay söyleyebilmesi açısından adı ALi oldu. Ali şimdi ağlıyor, ühühüüüü, ALi şimdi gülüyor hahahah, şimdi uyuyor şiiitttttt, şimdi de kızdı bak kaşlarını çatmış;) derken beni taklit etmeye bayılan oğluş kartlardaki ifadeleri kısa zamanda kavradı. Hareket etmekten yorulmayan oğluşun enerjisine yetişemeyen annenin dinlenmesine de vesile olan bir etkinlik oldu bu. Kartlarla daha çok etkinlik planlamalıyım;))




Hiç yorum yok:
Yorum Gönder